25 grudnia 20014 roku wchodzą w życie nowe przepisy regulujące prawa konsumenta w e-handlu, e-biznesie, dotyczące sprzedających i kupujących w sieci. Zmianie ulega ustawa o prawach konsumenta (Dz.U. 20014, poz. 827). Zakupy w sklepach internetowych będą bezpieczniejsze. Koniec wielokrotnymi naprawami i wymianami produktów, które od samego początku są wadliwe i wiadomo, że przetrwają tylko do momentu zakończenia się okresu gwarancji. Już przy drugiej usterce będzie można zwrócić towar i zażądać oddania pieniędzy. Wszystko to w czasie 2 lat od zakupu.

Zmiany w tej ustawie dotyczą w największym stopniu handlu internetowego. Najważniejszą zmianą jest wydłużenie terminu zwrotu towaru kupionego w sieci do 14 dni, zamiast 10 dni w poprzedniej wersji ustawy. Rozbudowano bardzo mocno obowiązki informacyjne, jakie musi spełnić każdy sklep internetowy. Zasadą jest, że klient decydując się na zawarcie umowy przez internet, musi być świadom wszystkich wiążących się z tym konsekwencji. Nowy katalog informacji zawiera 21 obowiązkowych punktów. Wcześniej było ich tylko 7. Przedsiębiorca musi poinformować klienta o:

1. głównych cechach świadczenia z uwzględnieniem przedmiotu świadczenia oraz sposobu porozumiewania się z konsumentem;
2. swoich danych identyfikujących, w szczególności (Firma, organ rejestrowy, NIP, REGON, KRS);
3. adresie przedsiębiorstwa, adresie poczty elektronicznej oraz numerach telefonu lub faksu jeżeli są dostępne, pod którymi konsument może szybko i efektywnie kontaktować się z przedsiębiorcą;
4. adresie, pod którym konsument może składać reklamacje, jeżeli jest inny niż adres przedsiębiorstwa;
5. łącznej cenie lub wynagrodzeniu za świadczenie wraz z podatkami, opłatami za transport, dostarczenie, usługi pocztowe oraz inne koszty;
6. kosztach korzystania ze środków porozumiewania się na odległość w celu zawarcia umowy, w przypadku gdy są wyższe niż stosowane zwykle za korzystanie z tego środka porozumiewania się;
7. sposobie i terminie zapłaty;
8. sposobie i terminie spełnienia świadczenia przez przedsiębiorcę oraz stosowanej przez przedsiębiorcę procedurze rozpatrywania reklamacji;
9. sposobie i terminie wykonania prawa odstąpienia od umowy, a także wzorze formularza odstąpienia od umowy;
10. kosztach zwrotu rzeczy w przypadku odstąpienia od umowy, które ponosi konsument jeżeli ze względu na swój charakter rzeczy te nie mogą zostać w zwykłym trybie odesłane pocztą;
11. obowiązku zapłaty przez konsumenta poniesionych przez przedsiębiorcę uzasadnionych kosztów z tytułu świadczenia usługi do momentu odstąpienia od umowy przez konsumenta;
12. braku prawa odstąpienia od umowy lub okolicznościach, w których konsument traci prawo odstąpienia od umowy;
13. obowiązku przedsiębiorcy dostarczenia rzeczy bez wad;
14. istnieniu i treści gwarancji i usług posprzedażnych oraz sposobie ich realizacji;
15. kodeksie dobrych praktyk, o którym mowa w art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym oraz sposobie zapoznania się z nim;
16. czasie trwania umowy lub o sposobie i przesłankach wypowiedzenia umowy – jeżeli umowa jest zawarta na czas nieoznaczony lub jeżeli ma ulegać automatycznemu przedłużeniu;
17. minimalnym czasie trwania zobowiązań konsumenta wynikających z umowy;
18. wysokości i sposobie złożenia kaucji lub udzielenia innych gwarancji finansowych, które konsument jest zobowiązany spełnić na żądanie przedsiębiorcy;
19. funkcjonalności treści cyfrowych oraz technicznych środkach ich ochrony;
20. powiązaniach pomiędzy treściami cyfrowymi a sprzętem komputerowym i oprogramowaniem, o których przedsiębiorca wie lub powinien wiedzieć;
21. możliwości skorzystania z pozasądowych sposobów rozpatrywania reklamacji i dochodzenia roszczeń oraz zasadach dostępu do tych procedur.

Najważniejsza z nich to rzetelna informacja o wysokości rzeczywistej zapłaty (cena + wszystkie dodatki dotyczące dostawy, reklamacji, komunikacji klienta ze sprzedawcą). Klient musi wiedzieć o wszystkich dodatkowych opłatach jakie wiążą się z zawarciem umowy. Jeśli jakieś opłaty nie zostaną wyszczególnione, klient nie będzie musiał ich ponosić. Ponadto jeśli na stronie prowadzącej do zakupu produktu będzie przycisk, będzie on musiał zawierać informację „zamówienie z obowiązkiem zapłaty”. Przedsiębiorca sprzedający towar lub usługę musi przedstawić klientowi cały komplet informacji zawartych w ustawie. Oczywiście nie dotyczy to drobnych „umów” zawieranych w życiu codziennym. Klient kupujący przysłowiową bułkę czy mleko nie będzie musiał otrzymać kompletu informacji.